Περιγραφή
Μία ιστορία που δείχνει τη δύναμη που κρύβει η βοήθεια ενός φίλου, την ώρα που την έχουμε ανάγκη.
Ένα παραμύθι που θα βοηθήσει τους μικρούς μας φίλους να αποκτήσουν
τις πρώτες ίσως εικόνες στο μυαλό τους για το περιβάλλον
και τη ζωή στον Αρκτικό κύκλο, τα ζώα που ζουν εκεί, και τη φυσιολογία τους.
Τις ιδιαιτερότητες που έχει κάθε ζώο ξεχωριστά, και που του επιτρέπουν
να μπορεί να ζει και να επιβιώνει στο φυσικό περιβάλλον του.
Ένα παραμύθι που θα φανερώσει τη δύναμη της αγάπης και της συμπόνιας! Της επαναστατικότητας, αλλά και της υπευθυνότητας! Της ελαφρότητας, αλλά και της νουθεσίας! Του σφάλματος, αλλά και της επανόρθωσης!
……………………………………..
ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Μια φορά κι έναν καιρό, στον μακρινό και παγωμένο Βόρειο Πόλο, ζούσε μία οικογένεια πολικών αρκούδων. Ο πατέρας, η μητέρα, και τα δύο μικρά αρκουδάκια τους, ο Πόλυ και η Μόλυ.
Τα μικρά αρκουδάκια, ζούσαν ευτυχισμένα και προστατευμένα από τους γονείς τους, και οι μέρες τους περνούσαν με παιχνίδια και γέλια.
Όταν ο πατέρας αρκούδος πήγαινε για ψάρεμα, έπαιρνε πάντα μαζί του και τον Πόλυ, για να μάθει κι αυτός πως να πιάνει ψάρια, που ήταν η μοναδική τροφή που μπορούσαν να βρουν στην παγωμένη ήπειρο. Έτσι, όταν κι αυτός θα μεγάλωνε και θα έκανε τη δική του οικογένεια, θα ήξερε πως να της φέρει τροφή, όπως έφερνε κι εκείνος στη δική του.
Η Μόλυ, έμενε με τη μητέρα αρκούδα στη φωλιά τους, που ήταν μία μεγάλη σπηλιά, κρυμμένη μέσα στους ατέλειωτους πάγους της Αρκτικής. Εκεί, περίμεναν τους άλλους μέχρι να γυρίσουν, και η μητέρα της μάθαινε διάφορα χρήσιμα πράγματα, όπως το πως να βρίσκει το δρόμο της χρησιμοποιώντας τα αστέρια ή το Βόρειο Σέλας, της έλεγε τι θα πρέπει να κάνει όταν μεγαλώσει και γεννήσει κι αυτή τα δικά της αρκουδάκια, πως να καθαρίζει τη σπηλιά τους, και διάφορα άλλα.
Πολλές φορές, πηγαίνανε και αυτές για ψάρεμα, αφού όλες οι αρκούδες, θηλυκές και αρσενικές, μπορούν και πρέπει να ξέρουν πως να βρίσκουν τροφή.Ο Πόλυ ήταν πολύ έξυπνο αρκουδάκι, και μάθαινε γρήγορα όλα τα »κόλπα» που του δίδασκε ο πατέρας του. Ήταν όμως και πολύ φιγουρατζής, και συνεχώς παινευόταν για τις ικανότητές του στη Μόλυ. Έτσι, όλο την προκαλούσε να παραβγούν στο ψάρεμα, αλλά σπάνια κατάφερνε να τον νικήσει αυτή.
Τα γέλια και η κοροϊδίες του αδερφού της, τα άκουγαν και οι γονείς τους, που είχαν αρχίσει να ανησυχούν για τον χαρακτήρα του μικρού Πόλυ. Ειδικά η μητέρα του.
Έτσι, μια μέρα, πήρε το μικρό αρκουδάκι μαζί της μία βόλτα μέσα στους πάγους, βρίσκοντας την ευκαιρία να του μιλήσει για το θέμα αυτό, κι ότι δεν ήταν σωστή αυτή η συμπεριφορά του…
Τα μικρά αρκουδάκια, ζούσαν ευτυχισμένα και προστατευμένα από τους γονείς τους, και οι μέρες τους περνούσαν με παιχνίδια και γέλια.
Όταν ο πατέρας αρκούδος πήγαινε για ψάρεμα, έπαιρνε πάντα μαζί του και τον Πόλυ, για να μάθει κι αυτός πως να πιάνει ψάρια, που ήταν η μοναδική τροφή που μπορούσαν να βρουν στην παγωμένη ήπειρο. Έτσι, όταν κι αυτός θα μεγάλωνε και θα έκανε τη δική του οικογένεια, θα ήξερε πως να της φέρει τροφή, όπως έφερνε κι εκείνος στη δική του.
Η Μόλυ, έμενε με τη μητέρα αρκούδα στη φωλιά τους, που ήταν μία μεγάλη σπηλιά, κρυμμένη μέσα στους ατέλειωτους πάγους της Αρκτικής. Εκεί, περίμεναν τους άλλους μέχρι να γυρίσουν, και η μητέρα της μάθαινε διάφορα χρήσιμα πράγματα, όπως το πως να βρίσκει το δρόμο της χρησιμοποιώντας τα αστέρια ή το Βόρειο Σέλας, της έλεγε τι θα πρέπει να κάνει όταν μεγαλώσει και γεννήσει κι αυτή τα δικά της αρκουδάκια, πως να καθαρίζει τη σπηλιά τους, και διάφορα άλλα.
Πολλές φορές, πηγαίνανε και αυτές για ψάρεμα, αφού όλες οι αρκούδες, θηλυκές και αρσενικές, μπορούν και πρέπει να ξέρουν πως να βρίσκουν τροφή.Ο Πόλυ ήταν πολύ έξυπνο αρκουδάκι, και μάθαινε γρήγορα όλα τα »κόλπα» που του δίδασκε ο πατέρας του. Ήταν όμως και πολύ φιγουρατζής, και συνεχώς παινευόταν για τις ικανότητές του στη Μόλυ. Έτσι, όλο την προκαλούσε να παραβγούν στο ψάρεμα, αλλά σπάνια κατάφερνε να τον νικήσει αυτή.
Τα γέλια και η κοροϊδίες του αδερφού της, τα άκουγαν και οι γονείς τους, που είχαν αρχίσει να ανησυχούν για τον χαρακτήρα του μικρού Πόλυ. Ειδικά η μητέρα του.
Έτσι, μια μέρα, πήρε το μικρό αρκουδάκι μαζί της μία βόλτα μέσα στους πάγους, βρίσκοντας την ευκαιρία να του μιλήσει για το θέμα αυτό, κι ότι δεν ήταν σωστή αυτή η συμπεριφορά του…
Θεμης –
Καλο
ΚΥΡΙΑΚΗ ΧΡΥΣΟΠΟΥΛΟΥ –
Μια ζεστή ιστορία που συμβαίνει στα παγωμένα νερά του Βόρειου Πόλου. Ένα ταξίδι στο περιβάλλον και τη ζωή του αρκτικού κύκλου.
Μια οικογένεια αρκούδων με τα μικρά τους, τον Πόλυ και την Μόλυ. Ευτυχία, αλλά πρέπει ν’ αγωνιστούν γι αυτήν. Δίνεται ο ρόλος των γονιών: προστασία, οδηγίες, νουθεσίες για την αυτόνομη πορεία τους στην ζωή. Τονίζεται η αξία της φιλίας, της συμπαράστασης. Η βοήθεια του φίλου στις δύσκολες στιγμές που μπορεί να μας σώσει, να μας λυτρώσει από τον όλεθρο.
Πολύ πετυχημένα ερμηνεύονται οι έννοιες, ξεκαθαρίζοντας πως ζώα είναι και οι άνθρωποι και μάλιστα δολοφόνοι-τέρατα.
Ένα τρυφερό παραμύθι που μας γλυκαίνει η χαρά της οικογένειας και η απόκτηση ενός καλού φίλου, που κάνει καλύτερη τη ζωή μας.