Ο καιρός των χρυσανθέμων – Ελευθερίου Μάνος

Περιγραφή

Ο θίασος της Ευαγγελίας Παρασκευοπούλου – της μεγαλύτερης θεατρικής δόξας της εποχής της – καταφθάνει χειμώνα του 1896 στην Ερμούπολη που βαδίζει πλέον προς τη δύση της ένδοξης ιστορίας της. Το τελευταίο βράδυ, μετά την τιμητική της πρωταγωνίστριας με τη Φαύστα του Δημητρίου Βερναρδάκη, ο θίασος θα δειπνήσει στο μέγαρο των Πινά, μιας παλαιάς οικογένειας που έχει χάσει πια την αίγλη και τα πλούτη της.
Το αποχαιρετιστήριο δείπνο θα μεταβληθεί σε σκηνικό θαυμάτων: Πρώτη φορά θα αντηχήσουν από το γραμμόφωνο άριες αγαπημένων μελοδραμάτων και η ομήγυρη θα γνωρίσει ένα κορίτσι, το οποίο αργότερα θα ανακηρυχθεί σε αγία από την Καθολική Εκκλησία. Όλα συντελούνται ανάμεσα σε πολλούς έρωτες, ανομολόγητα πάθη, αντιπαλότητες και μελλοντικές χαρές.
Μια κατανυκτική Ακολουθία των Παθών, και της πόλης και των ηρώων, η οποία, ωστόσο, θα τελειώσει με το θρίαμβο της αγάπης και την αποκατάσταση της ευτυχίας.

[…] Μυθιστόρημα εποχής, αν σταθούμε στον πλούτο των ψηφίδων αυτού του αλλοτινού κόσμου και στον λεπταίσθητο τρόπο συναρμολόγησής τους. Κι όμως, στην ουσία, μυθιστόρημα υπαρξιακό, που πλέκεται με αλληγορίες και μεταφορές. […] Μεταγγίζει παρακμή και θλίψη με υπερρεαλίζουσες εικόνες, που έρχονται από ένα ποιητικό σύμπαν, σμιλευμένο στην πάνω από τέσσερις δεκαετίες θητεία του Ελευθερίου στην ποίηση. (Μάρη Θεοδοσοπούλου, Το Βήμα της Κυριακής)
[. . .] Δεν μιλάμε για ένα απλά καλό μυθιστόρημα, αλλά για έναν ολόκληρο κόσμο, μια πραγματική ιστορία με όλες τις αποχρώσεις της λέξης, με μυθ-ιστορία γλυκόπιοτη και άγρια, ντελικάτη και παθιασμένη, ένα ολοκληρωμένο έργο τέχνης με όλη τη σημασία του όρου. [. . .] (Αλέξης Σταμάτης, Athens Voice)