Περιγραφή
Γεια σας και πάλι! Να ένας μικρός γρίφος για σας. Ας υποθέσουμε πως σας δίνω δύο χαρτονομίσματα των δέκα δολαρίων και ότι συμφωνείτε με το ακόλουθο: Θα κάνω μια δήλωση. Εάν η δήλωση είναι ψευδής, τότε υπόσχεστε να μου επιστρέψετε το ένα χαρτονόμισμα και να κρατήσετε το άλλο. Και αν η δήλωση είναι αληθής, τότε θα κρατήσετε και τα δύο χαρτονομίσματα. Δέχεστε; Φαίνεται να σας συμφέρει, έτσι δεν είναι; Θα πάρετε τουλάχιστον το ένα από τα χαρτονομίσματα, μπορεί και τα δύο! Τι καλύτερο; Λοιπόν, θα δεχόσασταν την προσφορά μου; Η απάντηση είναι “όχι”! Γιατί; Διότι, αν τη δεχόσασταν, θα μπορούσα να κάνω μια δήλωση τέτοια ώστε ο μόνος τρόπος που θα είχατε για να κρατήσετε το λόγο σας θα ήταν να μου δίνατε οποιοδήποτε ποσό – ένα δισεκατομμύριο δολάρια, ας πούμε! Ποια δήλωση θα μπορούσα να κάνω ώστε να σας εξαναγκάσω να μου δώσετε ένα δισεκατομμύριο δολάρια; Θα σας δώσω ,την απάντηση αργότερα. (Παρεμπιπτόντως, αυτός είναι ο πιο διαβολεμένος γρίφος που έχω ποτέ επινοήσει!) […] (Από τον πρόλογο στην έκδοση)
“Σπινθηροβόλα συλλογή προβλημάτων και παραδόξων λογικής από τον πιο ψυχαγωγικό επαΐοντα της μαθηματικής λογικής και της θεωρίας συνόλων που έζησε ποτέ. Όπως σε όλα τα ανάλογα βιβλία του, ο καθηγητής Smullyan μας οδηγεί στις γκεντελιανές στοές που υπόκεινται των μαθηματικών γρίφων, και οι οποίες οδηγούν σε όμορφα θεωρήματα για την αλήθεια και την αποδειξιμότητα”. (Martin Gardner)
“Ο Smullyan έχει το χάρισμα να μετατρέπει τα πιο αφηρημένα και γεμάτα μυστήριο πεδία των μαθηματικών και της λογικής σε απτές και ελκυστικές εικόνες […]. Μακάρι να γράψει ακόμη πιο πολλές, αμίμητες, υπέροχες, ολοζώντανες μαθηματικές ιστορίες”. (Douglas Hofstadter)
“Πιστεύω ότι ο Ray Smullyan είναι ο Lewis Carroll της εποχής μας. Τα βιβλία του θα εξακολουθούν να μαγεύουν για πολύ καιρό αφότου οι περισσότεροι από μας θα ‘χουμε ξεχαστεί”. (Peter Denning)
“Φαίνεται πως η φαντασία του Smullyan δεν γνωρίζει όρια […]. Αυτοί οι διαβολικά έξυπνοι γρίφοι λογικής οδηγούν τον αναγνώστη σε όλο και υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας, καθόσον χτίζεται μια δομή η οποία καταλήγει στο θεώρημα του Godel”. (Lee Dembart, The Los Angeles Times)
“Ο Smullyan είναι ένας χαρισματικός δάσκαλος. Όλους μας, ακόμη και τους φίλους του, απ’ όποια γωνιά και αν τον παρατηρούμε, πάντα καταφέρνει να μας μπερδεύει. Είναι ο τέλειος λογικολόγος. Οι αστραπιαίες ανατροπές ή οι απρόσμενες καταλήξεις των ιστοριών του μας πείθουν ότι είναι ένας μάγος της λογικής”. (Willard Quine, The New York Times Book Review).
